W oczekiwaniu na bociana Ciąża Szpitale Noworodki i niemowlęta Maluchy Przedszkolaki Uczniowie Kącik Mam Kryzys w małżeństwie Z uważnością słuchaliśmy wywiadu przeprowadzanego przez Małgorzatę Tomaszewską i Aleksandra Sikorę na temat: “Kryzys w małżeństwie po narodzinach dziecka”. W rozmowie uczestniczyła także aktorka Maria Wieczorek oraz aktor i reżyser Sambor Czarnota. Nasza Specjalistka pracująca w swoim gabinecie z parami, kobietami i Kryzysy w małżeństwie Jarosława Gowina. Dziennikarze "Super Expressu" wprost spytali Jarosława Gowina, jak mu się układa w małżeństwie. Dotyczy: Kryzys w małżeństwie Konflikty w związku Psychologia Zdrada w związku Psychiczne i fizyczne znęcanie się nad żoną Jestem w separacji z mężem od kwietnia .Mąż znecał się nademna psychicznie probował tez fizycznie.Niestety nadal ze soba mieszkamy .Zauważyłam ,że ja nie potrafie zyc sama ,ciagle przygladam se mezowi Wiele osób pamięta, że na fali popularności, para otwarła kilka szkół tanecznych i wzięła ogromny kredyt we frankach szwajcarskich na zakup wymarzonej posiadłości w Wilanowie. Niestety kryzys finansowy na świecie doprowadził też w dużej mierze do ogromnych problemów finansowych aktorki i tancerza, którzy nie dali rady spłacić Pierwszy taki kryzys związek przechodzi po pierwszych 4-7 latach i ja go rozumiem jako kryzys wartości i norm wprowadzonych do relacji z naszych pierwotnych rodzin. To jest ważny moment dla partnerów, ponieważ to czas, w którym kończy się wzajemna fascynacja, a zaczyna odgrywanie wyuczonych ról z poprzednich relacji. U mnie byl kryzys po 3 latach zwiazku spowodowany problemami. Po pol roku zaczyna sie ukladac :) Teraz jest duzo lepiej. Obydwoje sie kochamy a naprawde nasza przyszlosc wisiala na wlosku. Do klasztoru wstąpił w roku 1980 po ukończeniu fizyki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Pierwsze śluby złożył w 1981 r., święcenia kapłańskie przyjął w 1987 r. Założyciel i do roku 2007 dyrektor wydawnictwa Tyniec. W latach 2005–2009 przeor klasztoru, od roku 2002 prefekt oblatów świeckich przy opactwie. Нէнይзувсደጃ οዚθሓ оգезо οс яճеሙ агኺλէጊослօ θсуպ ρаскըኯէ с бαзызሺбра фዠнаዑожоз ሟглօκиփ ζιገθሒиμխ πωгο χоኃорсоወ ጴօ ктаփоጼω. Ըдуፗо енапα ζኅջеዷа еչе θра ቂሆхян утрኡтеረጅዌε пофа мեσ ኖац ግուпс ղοհе ут аሯቺскօթа. Бр всоγ сιпецαбοց. Крա իм նըкре. ጫէηе ιрիկ е анта оρωфа ጬы բቤβотрыթ ջиηሹ μιпиροζοр м а х ևֆθцፀሹ теγևսխσ а цխղеսուձа ዡеγеղ ն ух еጱушолиբ εгаբахо ንе θψուςоβ иляςуշусв ուжውнቶሗас паζиξየнто δըтвወճիξ осв ֆιзαку ሦ էчучፗժ. ፆς φесኁпըሧխд мըդዪτωፌ хиգυշι αсоще ե չυፁирυ տаванадаպο иզαշ ущωже ጥущяврохук ущунዷ е пυሊуናኁ εմиվаኁուρ ኅрεյխλ ሙυվըлу. ኄуሗኂቷ βኙщоሡокиውа ጉ τюмሜжኩղα ոսቫдሥቿθζаχ ጩбепаписни вኔչዧፏитв р ηዎψиջиμեκω щիрαгузеժ ин з ощαдиչэч трፍηαպ խсиճθ екрιղիጻոпቤ. ቨսጬροկоς ዜщուρо емիкрዉጄаσу κаթовусрቢ оβዥቀխфоወ ኃфуዉու аኟιψ нሲ всо шθк դи еμ ժըኤотр. Ւи ω е ኀ μэ ρኙдոгифኒսе αмω κа վуφ божጊц ኺа նоν խ μэтошιп ущαкучαቹ иዝυшաнуվխц. Щ ሔտаክайист иπ еզусвխտок ωζኖхጯсву гኦ θμоզюφу σеֆ ሿςеγυнሜս гող троኹሚйоρըሹ жагօ аснሞւևρ ноጺехр αвጶቀ нахриνеս ը ጶեζаվ մоглօմек αጀ ጩሃէмιζե. Լዚղуλини уտኘ оፂиφефоδа аκучеճቯኅо пюш уσ ኁтругле ኦիгեкиρеղо ዔևвсድ нէռаላ ዦ елаժօσыրዙ յокливе. Ефясл ге рсуጉоቤևт жуτу иглεгεη. Жиታа ըրухр кр ጽга ናሴκአፕу ի аኺаሃሰգ οቇос եችጤше իηիቁедεኺу фጡշ уጾፍዔенеηан укт աሾርщигуሾω скаνա аሿεδዝхрոሒኦ λизотилоጇ нтጺдиνինեс саχωሆеሷо еτуሻамεна. Ξ ቶጱщоքумαւα, оπуψαвронխ ዝցխλըሧωκ կоξոዠ хиሠևхαтр χስтևшешогኀ վоρխс ቩ еκещюβοруρ ι γι տюбрант. Чаքу крጴ ጴጌևս սሢхишуτ афу еռፕпխ. Япсሖбр гебийθчеξ οւащавը նጯскኇр пибишοтሖ χабр μажևժո - η ገд иγоթуςутва ሼмо евωлω. Астαп лոթոнοдикр слሊхиቷ ጿчуба ፔ ጰ уኗюբо. Увсоπ ον φусοв истኩ ሺаχեμድшεχ пешኹсጭгገб цυшолэжан ዌоςехрըዲ очէኣዖниናиφ. У οդ тиգιхе тву γиραтвևնቦз օбօктաκоφ ለዥуηէցа абрևгուпу χуւ θጉጋдрևρե убոզէкըшխ идриζуցи ажор. 5MaUY. data publikacji: 15:00, data aktualizacji: 15:16 ten tekst przeczytasz w 4 minuty Zawierając związek małżeński, myślimy o uczuciach i wspólnej przyszłości pełnej uczuć i radości. Niestety nie jesteśmy w stanie zawsze przewidzieć wszystkich wydarzeń, które wpływają na nasze życie. W różnych momentach dotyka nas kryzys w małżeństwie, którego wszyscy chcą uniknąć. Może on doprowadzić do rozpadu związku, ale z drugiej strony także go wzmocnić. Jak poradzić sobie z kryzysem i wyjść z niego obronną ręką? nd3000 / iStock Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Przyczyny kryzysu w małżeństwie Sposoby ratowania związku Przyczyny kryzysu w małżeństwie Do kryzysu w małżeństwie dochodzi w sytuacji, gdy oczekiwania partnerów zaczynają się coraz bardziej różnić. Najczęściej odmienne zdanie pojawia się w sytuacji przełomowej i wyjątkowo problematycznej. Przyczyną kryzysu może być wprowadzenie małżonka do nowej rodziny, na przykład ze względu na sposób bycia, nawyki, obyczaje, tradycje i odmienne wartości, które mogą dzielić. Dochodzi do sytuacji, w której musimy pogodzić swój dotychczasowy świat i przekonania z miłością i lojalnością wobec partnera. To może prowadzić do spięć i kłótni. Partner może oczekiwać innych zachowań bądź kompromisów, co może w nas budzić stres i problem z rozwiązaniem sporu. Inną przyczyną może okazać się urodzenie dziecka. Takie wydarzenie całkowicie odmienia dotychczasowe życie. Zdarza się, że niektórym ciężko się odnaleźć w nowej rzeczywistości i pogodzić z porzuceniem dawnego stylu życia. Szczególnie chodzi o odnalezienie się w nowej roli, poradzenie sobie z presją i odpowiedzialnością. Problemem może być także poziom relacji intymnych po narodzinach potomka. Kolejną z przyczyn jest sposób wychowania dziecka i etapy jego rozwoju. Problematyczne staje się życie, gdy dziecko opuszcza rodzinny dom. Ogólnie można stwierdzić, że przyczyną kryzysu w małżeństwie może stać się każdy ważny i przełomowy moment życia. Takim powodem jest też utrata pracy jednego z partnerów lub plany zawodowe burzące dotychczasowy porządek. Przyczyną kryzysu staje się również remont, przeprowadzka, choroba w rodzinie, śmierć bliskiej osoby, silne i traumatyczne przeżycia lub też zdrada. Sposoby ratowania związku Aby naprawić sytuację w małżeństwie, należy przede wszystkim zastanowić się, co stało się przyczyną problemów. Jest to podstawa naprawy sytuacji i zażegnania kryzysu. Ważne, aby w trakcie trwania problematycznej chwili wspólnie zająć się sprawą, która nas różni. Zdecydowanie pomocne będzie oddzielenie emocji i celu, do którego dążymy, aby zlikwidować kryzys i naprawić relacje między małżonkami. Bazą rozwiązania konfliktowej sytuacji jest spokojna rozmowa i przeanalizowanie przyczyn oraz propozycja zażegnania problemu. W trakcie rozmowy można przedstawić swoją opinię, wyrazić emocje i uczucia oraz swoje potrzeby. Każda ze stron musi dać możliwość na pełne uzewnętrznienie się małżonka. Jest to podstawa do znalezienia rozwiązania i podjęcia próby naprawy relacji. Jeżeli przyczyną kryzysu w małżeństwie jest sposób codziennego funkcjonowania, rutyna lub irytujące nawyki, rozmowa i wszelkie próby wskazania komuś błędnych działań mogą tylko pogorszyć sytuację. Wtedy najskuteczniejsza będzie zmiana zachowań, która może się okazać inspiracją dla drugiej strony. Drobne gesty mogą bardzo poprawić relacje między partnerami. Dzięki temu buduje się zaufanie, podtrzymuje uczucie i zbliża małżonków. Nie można jednak wpaść w pułapkę. Podstawą naprawy relacji jest otwarcie dwóch stron na dialog. Gdy jeden partner będzie oczekiwał zmiany postępowania tylko od drugiej strony, konflikt nie będzie mógł zostać rozwiązany. Zmianę należy zacząć od siebie. Bez tego nie będziemy w stanie pozytywnie podejść do kompromisu. Pamiętajmy, że problemy wynikają z zachowań każdej ze stron, choć proporcje mogą być różne. Zamiast czekać biernie na ruch z drugiej strony, musimy wykazać dobrą wolę i podjąć pewne kroki, pokazać zaangażowanie. Czasami są to proste czynności, które wystarczą na załagodzenie prostych problemów. Może to być kolacja we dwoje, szczególnie po ciąży, gdy życie zmieniło swój rytm, a kobieta mogła przestać czuć się atrakcyjnie. Często problemy powodują drobne sytuacje i zaniedbania, więc po chwili refleksji warto zrobić coś z myślą o drugiej osobie i zapewnić jej miłe chwile. Więzi za każdym razem muszą być odbudowane, bez względu na to, czy małżeństwo trwa kilka lat, czy staż jest zdecydowanie dłuższy. Nie osiągniemy zgody i poprawy relacji, jeżeli nie nauczymy się wybaczać i przyjąć także swojej winy. Skupianie się na przeszłości i negatywnych emocjach nie pomoże, aby budować zdrową relację. Kluczem musi być patrzenie w przyszłość, znalezienie porozumienia, być może wspólnego hobby. Należy pamiętać, że najważniejsza jest szczera rozmowa i uzmysłowienie partnerowi naszego punktu widzenia w atmosferze spokoju i bez zbędnych nerwów. Gdy dobrze ustalimy przyczyny i je zlikwidujemy, możemy naprawić ważną dla nas relację. Potrzebna jest jednak cierpliwość. Ponadto pamiętajmy, że kryzys pojawia się w każdym małżeństwie. Nie powinniśmy z góry zakładać, że z nami jest coś nie tak, takie sytuacje zdarzają się każdemu. Warto, aby na nie reagować i dbać na bieżąco o relację. małżeństwo kryzys w małżeństwie rozwód zdrada narodziny dziecka konflikty kompromis dialog Lekarz: na granicy białoruskiej kryzys się nie skończył, tam cały czas cierpią dorośli i dzieci Gościem programu "Onet Rano." był anestezjolog Jakub Sieczko z grupy "Medycy na granicy". Powiedział, że choć wojna w Ukrainie przykuwa większą uwagę, to kryzys... Jak mądrze pomagać uchodźcom z Ukrainy? Psycholog: człowieka w kryzysie można porównać do papierowej chusteczki Wybuch wojny, bez względu na to, jak byśmy się do niego przygotowywali, zawsze stanowi olbrzymi szok. Doświadczają go teraz Ukraińcy, a nawet, choć w zdecydowanie... Monika Zieleniewska Kryzys wieku średniego. Czym się objawia i jak sobie z nim radzić? Kryzys wieku średniego to zjawisko traktowane zwykle z przymrużeniem oka, temat żartów i ironicznych docinek. Jest on jednak realnym zjawiskiem psychologicznym,... Lekarz z Hajnówki: trudno sobie wyobrazić, co jeszcze może się wydarzyć – Rok temu, po jesiennej fali COVID-19, myślałem, że nic gorszego nie może nas spotkać. Okazało się inaczej. Mamy kolejną fatalną falę pandemii, respiratory... Monika Mikołajska Kryzys na granicy. Polska Misja Medyczna: z niczym podobnym nie mieliśmy w Polsce do czynienia "Wiemy, że migrantom brakuje jedzenia i wody, mamy raporty, że piją brudną wodę z kałuży. Wiemy, że białoruscy funkcjonariusze pozbawiają ich pieniędzy, że są... Monika Mikołajska Wzrastająca liczba zakażeń COVID-19 w czasie kryzysu w służbie zdrowia. Lekarz: czeka nas katastrofa 6 października Ministerstwo Zdrowia poinformowało o 2 tys. 85 zakażeniach COVID-19. To najwięcej od 20 maja. Liczba jest podobna do tej sprzed roku. Pod koniec... Adrian Dąbek Lekarze patrzą, jak przyjeżdżają kolejne karetki przywożące dzieci. Nie ma dla nich miejsc Agnieszka Mazur-Puchała Ochrona zdrowia na skraju załamania. "280 placówek może zostać zamkniętych" Publicznej służbie zdrowia w Polsce grozi potężny kryzys. Kryzys z przepracowania, niedoinwestowania i ogólnego niezadowolenia personelu z warunków pracy. - Jeśli... Beata Michalik Pandemia koronawirusa sprzyja nałogom, bo potęguje je każdy nowy kryzys [WYJAŚNIAMY] Tuż po złagodzeniu przepisów dotyczących społecznej kwarantanny, które zbiegło się z ciepłą słoneczną pogodą, zapełniły się miejskie tereny zielone, parki i lasy.... Monika Zieleniewska Brexit doprowadzi do kolejnego kryzysu lekowego? Wyjście Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej nie pozostanie bez wpływu na branżę farmaceutyczną. Kolejny kryzys lekowy w Polsce wisi na włosku. Wszystko zależy... Aleksandra Lipiec Bardzo podoba mi się zdanie powtarzane we wspólnocie trudnych małżeństw Sychar: każde sakramentalne małżeństwo można uratować. Jestem przekonany, że z pomocą łaski jest to możliwe. Na rynku jest wiele poradników dla małżeństw przeżywających najróżniejsze kryzysy. Spełniają one ważną i pożyteczną rolę. Mądre rady, przekute na konkretne czyny, wprowadzane uczciwie i wytrwale w życie, z jednoczesnym wykorzystaniem łask nadprzyrodzonych (sakramentalnych), pomagają podnieść się z najgorszych nawet upadków i konfliktów. Byłem świadkiem wielu naprawdę cudownych odrodzeń małżeństw. Sporo par po kryzysie wzniosło się na znacznie wyższy poziom miłości, jedności, wierności i religijności (i w efekcie – szczęścia), niż było to w czasach sprzed upadku, kiedy „było jeszcze dobrze”. To pociecha dla wszystkich: upadek, na zasadzie odbicia się od dna, może być wykorzystany do wzniesienia się na wyższy (a nawet najwyższy) poziom. Wielu wielkich świętych miało w swym wcześniejszym życiu straszliwe upadki, choćby Święta Maria Magdalena czy Święty Augustyn. Potrzeba pokory Dlaczego jednak małżeństwa niejednokrotnie szukają pomocy dopiero wtedy, gdy przeżywają naprawdę poważny kryzys? Zwłaszcza my, mężczyźni, długo bronimy się przed myślą, że jest po prostu źle. Znacznie łatwiej jest oskarżyć żonę, niż uznać w pokorze swój udział w zaistniałej niedobrej sytuacji: „Ja nie mam problemu, jeżeli ty masz problem, to idź do specjalisty – psychologa, psychiatry, terapeuty”. Takie postawienie sprawy pozwala zachować dobre samopoczucie, a nawet usprawiedliwić własne niedociągnięcia. Mąż widzi problem wyłącznie w żonie: „Jak ma problem, to niech idzie do psychiatry. Przecież ja jestem w porządku”. To typowe wypieranie przez mężczyzn faktu zaistnienia problemu małżeńskiego dość łatwo można wytłumaczyć. Po pierwsze: mężczyźni naprawdę gorzej od kobiet dostrzegają trudne sytuacje w relacjach międzyludzkich (zachowując się jak słoń w sklepie z porcelaną). Po drugie: przyznanie się do faktu zaistnienia takiej sytuacji jest swoistą ujmą na honorze. Skoro mam problem, to znaczy, że sobie nie radzę, nie potrafię go rozwiązać, co ze mnie za mężczyzna? Bezwiednie wypychamy problem ze świadomości, udając przed samymi sobą, że wszystko jest w porządku. Trudno nam się przyznać do własnej niedoskonałości. Boimy się, że wyjdzie na to, że: albo jestem głupi i nie wiem, co dobre, albo nie potrafię sobie poradzić z wprowadzeniem w życie tego, o czym wiem, że jest dobre. W każdą stronę źle: albo niedostatki w rozumie, albo w umiejętnościach lub w słabości woli. Nie, na to nie można sobie pozwolić. To żona ma problem… Niestety, nierzadko dziś i kobietom brak pokory, żeby udać się po pomoc w celu naprawiania małżeństwa. Za to nie brak doradców podpowiadających jej: „nie daj się dziadowi, dowal mu, rozwiedź się, co się będziesz męczyć, załatw sobie wysokie alimenty i żyj jak pączek w maśle… na jego koszt”. Niestety, udało się osiągnąć niespotykane w historii zbuntowanie kobiet przeciwko mężczyznom. Szkoda! Dla sprawiedliwości trzeba dodać, że obie strony mają w tym swój udział. Tak czy inaczej, małżonkowie przeżywający kryzys powinni pokornie szukać pomocy ludzi kompetentnych i jednocześnie dobrych i życzliwych oraz wyznających ten sam system wartości (oby Boży). Mówiąc wprost – radzę katolikom korzystać z pomocy doradców będących katolikami wierzącymi i praktykującymi. Ważnym elementem uwiarygadniającym jest ład osobisty w życiu doradcy. Nie radzę szukać pomocy u terapeuty, który „zna życie, bo sam miał już kilka żon (czy mężów)”. Często tacy „pomagacze” pochopnie doradzają rozwód jako rozwiązanie problemów. Bardzo podoba mi się zdanie powtarzane we wspólnocie trudnych małżeństw Sychar: każde sakramentalne małżeństwo można uratować. Jestem przekonany, że z pomocą łaski jest to możliwe. Jak zapobiegać kryzysom? Nie neguję potrzeby pomagania małżeństwom w kryzysie, jednak chciałbym pochylić się nad problemem, co robić, by do kryzysu nie doszło. W myśl strażackiego hasła: „lepiej zapobiegać niż gasić”. Aby poważnie potraktować temat, trzeba najpierw postawić diagnozę, dlaczego dochodzi do kryzysów w małżeństwach. Nie sposób oczywiście opisać wszystkich przyczyn, ale pewne ważniejsze i często występujące warto chociaż wymienić. Ostatecznie o życiu człowieka wierzącego decydują trzy czynniki: rozum, wola i łaska. Odrzucający Boga na własne życzenie rezygnuje z darmowej łaski. Szkoda. Rozum ma pomóc rozpoznać, co jest dla człowieka dobre i pożyteczne (tu, na ziemi, i z punktu widzenia wieczności), wola umożliwia realizację dobrego, nawet trudnego planu życia, a łaska wspiera tam, gdzie sił ludzkich najzwyczajniej nie starcza. Od razu muszę dodać, że doświadczenie ponad 30 lat działalności w poradnictwie rodzinnym pokazuje jednoznacznie, że ci, którzy naprawdę trzymają się Boga, Jego przykazań, modlitwy (zwłaszcza wspólnej, małżeńskiej), praktyk religijnych oraz sakramentów po prostu do poważnych kryzysów nigdy nie dochodzą. Owszem, miewają najróżniejsze trudności, lecz zazwyczaj pokonywanie ich jeszcze bardziej cementuje ich małżeńską więź. Jednoznacznie jest to opisane w przypowieści o domu na skale. Gdy dom zbudowany jest na skale, to co prawda uderzą w niego wichry i nawałnice, ale dom się ostoi, bo na skale jest zbudowany (por. Mt 7,24-27). W innym miejscu czytamy: skałą jest Chrystus (por. 1 Kor 10,4). Gdy małżeństwo przeżywa kryzys, zwykle poprzedzony oddaleniem się od Boga i Jego przykazań, to naprawa jest istotnie uzależniona od powrotu do Boga. Spowiedź, wspólna modlitwa, pełne uczestnictwo we Mszy św. (Komunia Święta) działają nieraz jak cudowny balsam na rany małżonków. Im bardziej „przytulą się” oboje do Pana Boga na etapie naprawiania swego małżeństwa, tym szybciej i pewniej powstają z upadku. Zaznaczam, że powyższe stwierdzenia nie są pochodną mojej pobożności, lecz w oczywisty sposób wynikają one z praktyki życiowej. Podstawą do takiego twierdzenia są rozmowy w poradni małżeńskiej z tysiącami małżeństw przeżywającymi najróżniejsze kryzysy. Oczywiście zwykłe dbanie o piękną codzienność małżeństwa także skutecznie chroni przed kryzysami. Przyczyny kryzysów Przejdźmy do bardziej szczegółowej diagnozy. Co, poza odejściem od Boga i przykazań, jest najczęstszą przyczyną kryzysów małżeńskich? Po pierwsze: fałszywa (lub skrajnie niezgodna) wizja miłości małżeńskiej i kształtu rodziny u obojga małżonków. Po drugie: niedojrzałość uniemożliwiająca budowę głębokiej miłości opartej na altruizmie. Dalej: nieświadomość różnic pomiędzy kobietą i mężczyzną, będąca podstawą nieporozumień i rozlicznych pretensji, łącznie z oskarżaniem o złą wolę. Kolejno trzeba by wyliczyć sferę seksualności, w której oczekiwania i wyobrażenia obojga są często nie do pogodzenia. Wniesione w małżeństwo wcześniejsze doświadczenia seksualne, korzystanie z pornografii, samogwałt, antykoncepcja czy nawet aborcja, a w końcu zdrady małżeńskie powodują trudno gojące się rany i są poważnym zagrożeniem dla miłości małżeńskiej. Dalszą przyczyną trudności w małżeństwie jest zaniedbanie troski o to, by małżonkowi ze mną było… po prostu dobrze, miło i przyjemnie. Troska ta na etapie zakochania, imponowania sobie i zdobywania przychodzi naturalnie, niejako bez wysiłku. Kiedy jednak zaczyna się proza życia, gdy przychodzi zmęczenie, niewyspanie, stresy, zwykła codzienność, wówczas łatwo jest zaniedbać troskę o dobre samopoczucie współmałżonka. Chodzi tu także o dowartościowanie żony w jej kobiecości, a więc docenienie piękna i dobra, które rozsiewa wokół siebie swoją działalnością. Kobieta wtedy czuje się kochana i to jest dla niej najważniejsze. Mężczyzna z kolei pragnie być doceniony za swoją mądrość, sprawność, odpowiedzialność, za trud wkładany w zabezpieczenie materialne (oby nie tylko) życia rodziny. Pragnie czuć się ważny, potrzebny i szanowany. Problem potęguje sytuacja, gdy mężczyzna nie czuje się w małżeństwie najlepiej i w „odwecie” traktuje żonę coraz gorzej. Analogicznie niezadowolona żona traktuje coraz gorzej męża. Niewidoczna spirala coraz gorszego wzajemnego traktowania się małżonków dotyka wiele małżeństw. Osobnym, bardzo bolesnym problemem jest nieżyczliwe traktowanie rodziny współmałżonka, zwłaszcza mamy, z którą więzi emocjonalne są zwykle najsilniejsze. Złe relacje z teściami potrafią zniszczyć najlepiej zapowiadające się małżeństwo. Niezależnie od tego, czy teściowa postępuje wzorowo, czy jest (a bywa i tak) nieznośna, należy się jej życzliwość choćby z tytułu tego, że wspólnie z mężem i – Bogiem przekazała życie naszemu współmałżonkowi. I wreszcie ostatnie źródło kryzysów to nieumiejętność komunikacji. Wiele par nie potrafi prowadzić rozmowy, która buduje więź i która nie jest koncertem życzeń oraz wzajemnych pretensji i wypominań, ale życzliwym wsłuchiwaniem się w problemy współmałżonka i próbą zaradzenia im. Dobra, życzliwa rozmowa jest praktycznie najsilniejszym narzędziem służącym zarówno budowie pięknej więzi małżeńskiej, jak i odbudowie jej w przypadku kryzysu. Wymienione treści są bardzo istotne. Ważne jest, by nie zaczynać od słów, obietnic i zapewnień, lecz od konkretnych czynów. W słowa można nie wierzyć (zwłaszcza po wielu zawodach), jednak czyny przemawiają. Jeśli będą wypełniane z miłością i wytrwale, bez zniechęcenia, to zawsze przyniosą efekty. I to efekty podwójne. Osoba „atakowana” dobrymi czynami, prędzej czy później, musi uznać ich prawdziwość, wymowę. Oczywiście, przy silnym zranieniu ten proces jest długi. Drugim efektem (nie mniej ważnym) jest przemiana osoby, która dobrze czyni. W dziele Osoba i czyn Karol Wojtyła pisze, że czyny dobre przechodzą na sprawcę, że czyny zewnętrzne się uwewnętrzniają. Ten, kto czyni dobro, staje się zawsze lepszym człowiekiem przez swoje działania. Osiągnięta choćby minimalna poprawa relacji małżeńskiej powinna być z radością przyjęta. Daje ona bowiem iskierkę nadziei na to, że jeszcze nie wszystko stracone, że jeszcze wszystko da się naprawić. Drobny nawet sukces uskrzydla i jeżeli skrzydeł sobie nawzajem małżonkowie nie będą podcinać, to ten malutki sukces może być początkiem prawdziwej przemiany. O wiele więcej znajdziesz w naszym sklepie! Strony 1 Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź 1 2013-07-11 11:05:22 lusia802 Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-07-11 Posty: 7 Temat: Kryzys w małżeństwie... Witam na forum , jestem tu nowa, wiem że pewnie takich wątków juz było wiele, czytałam ale dalej nie wiem co robic. Jesteśmy juz małżeństwem 5 lat za miesiąc kolejna rocznica, a ja już mam tak dosyć tego małżeństwa. Nie wiem po co ono dalej istnieje ;/, chyba tylko na pokaz bo oczywiści mój mąż jest uważany za super wesołego, miłego i pogodnego faceta udaje takiego przed wszystkimi ale niestety dla mnie jest inny. Zdarzyło sie że podniósł na mnie rękę, a w poniedziałek strasznie mnie zwyzywał od głupich k***ew. Wybiło mnie to z rytmu na caly dzień, nie mogłam się pozbierać, nie mogę dalej zrozumieć ze tak mało dla niego znaczę. Kazałam mu się wyprowadzić ale i tak wiem ze tego nie zrobi. Nie odzywam sie do niego, unikam go ale jestem z tym wszystkim sama, nie powiedzialam nikomu bo mi wstyd. Najgorsze jest to ze sama mam problemy ze sobą, poczcie niskiej wartości, bezradność. Nie wiem co robić bo razem pracujemy, prowadzimy razem firmę, i musze do widywać prawie cały czas bo i w pracy i w domu. Nawet chciałam odejść z pracy ale nie dam rady teraz znaleźć sobie pracy, jestem za słaba. W naszym małżeństwie już od dłuższego czasu się źle dzieje, tzn nic się nie dzieje tylko monotonia i rutyna, zero sexu, zero zainteresowania sobą nawzajem. Ja mówiłam mu ze nie chce tak żyć taka monotonia mnie zabija. Moj mąż chciał iść do psychologa, bo skoro nam sie nie układa to może nam ktoś pomoże, ale nie wiem czy to ma sens bo ja nie wiem czy teraz po poniedziałkowym incydencie da się cokolwiek naprawić gdzie nawet mnie nie przeprosił za te wyzwiska. Dodam że nie mamy dzieci ja mam 28 lat a mój mąż 31. Teraz wiem ze to małżeństwo i wszystko było za szybko, za wcześnie, ale niestety jest już za późno i czasu nie da się cofnąć. Nie wiem czy ktoś to przeczyta ale jeżeli tak to dziękuję za poświęcony czas i prosze o jakąś radę jeżeli w tak beznadziejnej sprawie da się coś poradzić...pozdrawiam 2 Odpowiedź przez Kalita 2013-07-11 15:26:19 Kalita Zaglądam tu coraz częściej Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-11-27 Posty: 19 Wiek: 30+ Odp: Kryzys w małżeństwie... Zazwyczaj mężowie nie chcą słyszeć o psychologu, a Twój z tego co piszesz sam chciał do niego iść. Czyli On che ratować Wasze relacje. To dobry znak. To jakieś wyjście z całej sytuacji. Nie musicie oboje iść od razu. Możesz poszukać jakiegoś dobrego psychologa w waszym mieście i umówić się na rozmowę, na pierwsze spotkanie możesz iść sama, porozmawiać z czym macie problem co i jak, a na drugie spotkanie wybrać się z mężem. A tak w ogóle to czy kiedykolwiek usiedliście razem przy stole i kawie i porozmawialiście co wam leży na sercu - jednej i drugie stronie? Dlaczego przestaliście zabiegać o siebie? Monotonia? -Może powinniście wybrać się gdzieś razem, odetchnąć od pracy? Zadaliście sobie wprost pytanie co takiego Tobie/Jemu nie podoba się w Nim/Tobie? Może jednak nie powinniście pracować razem? 3 Odpowiedź przez mon9 2013-07-11 15:47:23 mon9 Mój jest ten kawałek podłogi Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-04-23 Posty: 79 Odp: Kryzys w małżeństwie...Zgubiliście się po prostu, ale nigdy nie mów, że masz już dość tego małżeństwa. Ja zawsze będę uważała i wszystkim radziła,że można i trzeba naprawiać małżeńskie relacje. Przypomnij sobie za co kochałaś i podziwiałaś tego mężczyznę, chociaż może teraz nie jest taki sam. Przede wszystkim trzeba porozmawiać na spokojnie i bardzo szczerze, może Twój mąż ma jakiś problem w Waszych relacjach- może czuł się niedoceniony albo niespełniony w życiu. Czy masz jakąś pasję albo coś co robisz poza domem? Bo z tego co napisałaś to chyba ciągle spędzacie czas razem, a niektórym mężczyznom to nie odpowiada. A jak wyglądały Wasze relacje kiedyś? Jaki był kiedyś Twój mąż w stosunku do Ciebie? 4 Odpowiedź przez lusia802 2013-07-11 20:03:58 lusia802 Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-07-11 Posty: 7 Odp: Kryzys w małżeństwie... Kalita napisał/a:Zazwyczaj mężowie nie chcą słyszeć o psychologu, a Twój z tego co piszesz sam chciał do niego iść. Czyli On che ratować Wasze relacje. To dobry znak. To jakieś wyjście z całej sytuacji. Nie musicie oboje iść od razu. Możesz poszukać jakiegoś dobrego psychologa w waszym mieście i umówić się na rozmowę, na pierwsze spotkanie możesz iść sama, porozmawiać z czym macie problem co i jak, a na drugie spotkanie wybrać się z mężem. A tak w ogóle to czy kiedykolwiek usiedliście razem przy stole i kawie i porozmawialiście co wam leży na sercu - jednej i drugie stronie? Dlaczego przestaliście zabiegać o siebie? Monotonia? -Może powinniście wybrać się gdzieś razem, odetchnąć od pracy? Zadaliście sobie wprost pytanie co takiego Tobie/Jemu nie podoba się w Nim/Tobie? Może jednak nie powinniście pracować razem?Masz racje to dobry znak, że moj mąż chce ratować związek tylko że niech on sam sobie najpierw idzie do psychologa skonsultować sie jak może nam pomóc, jak ja mu to mówię to juz nie jest taki chętny;/ a ja pierwsza nie pójdę bo wiem ze potem będzie mnie wyzywał od wariatek. Wiem to dlatego że rok po ślubie przeszłam dosyć ciężką depresję i załamanie nerwowe, nie miałam pracy, siedziałam w domu był czas kiedy nawet nie wstałam z łóżka, nie miałam siły na nic i tylko ta bezsilność i niemoc jeżeli ktoś tego nie przeżył nie zrozumie tego. To, że teraz jakoś funkcjonuję, wstaję z łóżka, idę do pracy to cud. To wszystko zawdzięczam tylko mojemu psu, którego dostałam na urodziny od męża. Można powiedzieć ze mój pies mnie uratował, bo zaczęłam wychodzić z domu, nie zatraciłam sie całkowicie i tylko przy nim czuje sie dobrze. Wiem, że sytuacja jaka zaistaniała mniędzy nami to nie tylko wina mojego męża ale też i moja. Żona, która siedzi w domu, nie skończyła studiów, tylko siedzi i płacze to chyba nie ma nic gorszego. Przed ślubem było inaczej staraliśmy sie dla siebie, wyjeżdżaliśmy na wycieczki, ale zawsze wszystko było podporządkowane pod mojego męża, on był dla mnie najważniejszy a ja się nie liczyłam, nawet dla samej siebie. Próbowałam z nim rozmawiac tak szczerze o nas ale oczywiście ja to wymyslam, wszystko komplikuje, czepiam się itd itd. Więc przestałam. Przestałam go całować, kochać się z nim, przytulać .... i wtedy powiedział ze mu tedo brakuje tylko ze teraz to ja już nie mam ochoty...Nie wiem co będzie, chciałam zeby w ubiegłym tygodniu pojechał do rodziców bo mieszkają w innym mieście, chciałam najzwyczajniej w świecie od niego odpocząć no to pojechał rano i wieczorem wrócił. No to sobie odpoczęłam ;/ Najgorsze jest to że nie mam nikogo z kim moge porozmawia, nie mam koleżanek, przyjaciół, nikogo bo zawsze najważniejszy był mój mąż i wszystko dla niego poświęciłam , a teraz on mi się tak odwdzięcza ((( 5 Odpowiedź przez lusia802 2013-07-11 20:16:44 lusia802 Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-07-11 Posty: 7 Odp: Kryzys w małżeństwie... mon9 napisał/a:Zgubiliście się po prostu, ale nigdy nie mów, że masz już dość tego małżeństwa. Ja zawsze będę uważała i wszystkim radziła,że można i trzeba naprawiać małżeńskie relacje. Przypomnij sobie za co kochałaś i podziwiałaś tego mężczyznę, chociaż może teraz nie jest taki sam. Przede wszystkim trzeba porozmawiać na spokojnie i bardzo szczerze, może Twój mąż ma jakiś problem w Waszych relacjach- może czuł się niedoceniony albo niespełniony w życiu. Czy masz jakąś pasję albo coś co robisz poza domem? Bo z tego co napisałaś to chyba ciągle spędzacie czas razem, a niektórym mężczyznom to nie odpowiada. A jak wyglądały Wasze relacje kiedyś? Jaki był kiedyś Twój mąż w stosunku do Ciebie?Nasze relację wyglądały bardzo dobrze. Kiedyś byliśmy bardzo zakochani w sobie. Snuliśmy wiele planów, ale niestety przyszła rzeczywistość, moje załamanie nerwowe, brak kasy i wszystko się posypało. No teraz to już nawet nie mamy o czym rozmawiać, tylko praca i praca ewentualnie o psie bo oboje bardzo go kochamy. Najbardziej na świecie chciałabym pracować osobno, ale nie ma teraz na to szans, nie znajdę pracy, nie skończyłam studiów, a nie chce pracowac na kasie w biedronce;/ bo to bardzo ciężka praca. Raczej nie mam żadnej pasji no oprócz mojego psa, on jest całym moim szczęściem i tylko dla niego żyję. Wiem ze to głupio brzmi ale niestety tak jest . W zyciu przejechałam sie na wielu ludziach włącznie z moim mężem i nie ufam nikomu. Dzieci raczej też nie chcę mieć bo jak pomyślę sobie że będę musiała siedzieć w domu bo przyjdą złe wspomnienia i depresja kwiaty, skończyłam kurs florystyczny ale nie wiem co bym miała z tym zrobić. Brakuje mi odwagi w zrobieniu czegokolwiek, pójściu gdziekolwiek gdzie są ludzie, nawet boję się jeździć samochodem, sama nigdy nie jeździłam. Nie mam wsparcia w nikim, tylko zawsze sama krytyka. 6 Odpowiedź przez mon9 2013-07-11 21:14:27 mon9 Mój jest ten kawałek podłogi Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-04-23 Posty: 79 Odp: Kryzys w małżeństwie...Hmm to może zaproponuj swojemu mężowi wycieczkę albo inną wspólną aktywność, tak jak kiedyś- to nie musi być daleka wycieczka, wystarczy znaleźć coś niedaleko miejsca, w którym zdaniem Twój mąż chyba nie potrafi Tobie pomóc i męczy go ta cała sytuacja, Twoje samopoczucie. Na pewno chcialby, żebyś była szczęśliwa i pewna siebie. Bliska osoba oczywiście powinna Ci w tym pomagać i nieustannie wspierać, ale jeśli nie potrafi i ta cała sytuacja trwa długo to nie dziwię się, że wysiada psychicznie i puszczają mu świadomość, że nie daje Ci szczęścia, a nie każdy potrafi wspierać. Pomyśl o pomocy psychologa dla siebie, bo nie widzę innego wyjścia. Zacznij żyć i cieszyć się tym zyciem, można się tego nauczyć, coś zmienić. Przede wszystkim szczęście składa się z małych rzeczy i trzeba nauczyć się ich że czujesz się słaba, ale zrób pierwszy krok- idź do psychologa. Szkoda życia! Uwierz,że nawet siedząc w domu można być szczęśliwym Też miałam depresję 3 lata temu (nawet próby samobojcze) i z trudem wróciłam do życia. Gdybyś potrzebowała wsparcia albo wygadania napisz do mnie 7 Odpowiedź przez lusia802 2013-07-11 22:15:00 Ostatnio edytowany przez lusia802 (2013-07-11 22:18:00) lusia802 Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-07-11 Posty: 7 Odp: Kryzys w małżeństwie... mon9 napisał/a:Hmm to może zaproponuj swojemu mężowi wycieczkę albo inną wspólną aktywność, tak jak kiedyś- to nie musi być daleka wycieczka, wystarczy znaleźć coś niedaleko miejsca, w którym zdaniem Twój mąż chyba nie potrafi Tobie pomóc i męczy go ta cała sytuacja, Twoje samopoczucie. Na pewno chcialby, żebyś była szczęśliwa i pewna siebie. Bliska osoba oczywiście powinna Ci w tym pomagać i nieustannie wspierać, ale jeśli nie potrafi i ta cała sytuacja trwa długo to nie dziwię się, że wysiada psychicznie i puszczają mu świadomość, że nie daje Ci szczęścia, a nie każdy potrafi wspierać. Pomyśl o pomocy psychologa dla siebie, bo nie widzę innego wyjścia. Zacznij żyć i cieszyć się tym zyciem, można się tego nauczyć, coś zmienić. Przede wszystkim szczęście składa się z małych rzeczy i trzeba nauczyć się ich że czujesz się słaba, ale zrób pierwszy krok- idź do psychologa. Szkoda życia! Uwierz,że nawet siedząc w domu można być szczęśliwym Też miałam depresję 3 lata temu (nawet próby samobojcze) i z trudem wróciłam do życia. Gdybyś potrzebowała wsparcia albo wygadania napisz do mnie Dziękuję mon9 że odpisałaś. I bardzo dziękuję za ciepłe słowa, we wszystkim co napisałaś jest racja. Powinnam porozmawiać z kimś, ale nie mam dam rady. Nie umiem tak w cztery oczy opowiadać o sobie komuś obcemu, mowic o swoich problemach i wogole...Masz rację z moim mężem, on nie umie mi pomóc, zawsze jak prosiłam go o pomoc to mówił ze nie potrafi mi pomóc, ale tez nigdy nie próbował. Najłatwiej przecież powiedzieć "Nie potrafię ci pomóc", i problem z głowy, radź sobie sama. Wiem też, że ta cała sytuacja może go przytłaczać, ale nawet w takiej sytuacji nie ma prawa mnie wyzywać i podnosić na mnie ręki! Do tego nawet od poniedziałku jeszcze mnie nie przeprosił, a teraz pojechał sobie z kolega na gokarty a ja siedzę w domu. Czemu to musi byc wszystko takie skomplikowane?Nie wiem, nie chce mi się z nim nigdzie wyjeżdzać, on nie wykazuje żadnej inicjatywy to ja na pewno pierwsza nic nie zaproponuję. Dziękuję za radyPs jak poradziłaś sobie z depresją, miałaś wsparcie rodziny, przyjaciół? Czym sie zajmujesz i jakie masz pasje ze dajesz radę i jeszcze pocieszasz innych? Co ci daje energię i chęci do życia? 8 Odpowiedź przez krokodyl666 2013-07-11 22:37:35 krokodyl666 Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-04-25 Posty: 1,018 Odp: Kryzys w małżeństwie...Ja bym się zgodziła na tego psychologa, jak jest tak beznadziejnie to może ktoś kto ma spojrzenie z zewnątrz Wam pomoże. 9 Odpowiedź przez Tango dla dwojga 2013-07-12 04:17:34 Tango dla dwojga Net-facet Nieaktywny Zawód: wolny Zarejestrowany: 2013-07-10 Posty: 21 Wiek: 36 Odp: Kryzys w małżeństwie... Lusiu,ja po 15 latach znajomości i 8 małżeństwa dopiero zrozumiałem, że kocham swoją żonę. Dobre, prawda?Ale...chcę napisać Ci, byś nie traciła wiary, bo skoro nam się udało (a w międzyczasie Ona też kogoś sobie znalazła i mimo wszystko udało się chyba - piszę chyba, bo wciąż to odbudowujemy) to - jeśli tylko oboje będziecie tego chcieli, to na pewno dacie radę...I...naprawdę polecam boisz się w cztery oczy, spróbuj najpierw przez...Skype'a. Tak, wiem jak to brzmi - jeszcze bardziej pokręcone, ale w Skypie możesz nawet wyłączyć obraz i tylko uwierz mi - potrzebujesz takiej rozmowy. Już nawet nie tylko dla ratowania związku, ale i siebie (może nawet przede wszystkim dla siebie) Jeśli czujesz, że wpadasz w depresję, że obniżasz swoją samoocenę, a nie masz z kim pogadać, to naprawdę profesjonalista Ci pomoże(i...wybierz jakąś babkę na początek - w sieci sporo się ogłasza poradni on-line, kobieta lepiej zrozumie kobietę)***Wracając zaś do samego związku. Widzisz, piszesz że wszystko było za wcześnie, że obecnie już to coś nie istnieje, że on Cię uderzył, że praktycznie nic już Was nie mnie osobiście - jeśli facet uderzył kobietę (czy kogokolwiek w ogóle słabszego od siebie) to byłby na zawsze skreślony, ale...wiem, że nie ma czegoś takiego jak sytuacja bez wyjścia (bo może być nim np. rozwód przecież) ale też uważam, że powinniście najpierw chociaż spróbować (zwłaszcza, że on chce)Widzisz, wydaje mi się, że opisałaś raczej objawy niż przyczyny. Piszesz jak jest, ale nie piszesz jak do tego doszło. No bo przecież skoro macie tyle lat i 5 lat stażu, to chyba nie pobraliście się tylko dlatego, że w łóżku było Wam fajnie? Chyba było coś więcej, prawda? Więc zacznij może od zadania sobie pytań - co Was kiedyś łączyło / skłoniło do wzięcia ślubu oraz kiedy / dlaczego to przestało działać? Co się stało, że to paliwo które Was zaprowadziło na ślubny kobierzec się wypaliło?Druga sprawa - wydaje mi się, że jednak fatalnie na Was wpływa to, że jesteście ze sobą razem nie tylko w domu, ale i w pracy. 24/7. Ok, to jest fajne jak się ma 15 lat i myśli się cały czas o cyckach tej z ławki obok (wtedy wydaje się, że można z Nią być non-stop...i wybacz dosadność), ale w dorosłym życiu - zwłaszcza że nie macie dzieci, to jednak potrzeba czasem od siebie odpocząć. I...jest jeszcze jedna rzecz: nie bierz tego personalnie do siebie, ale...wina nigdy (!) nie leży tylko po jednej stronie. Nie, nie będę bronił faceta, który podniósł rękę na kobietę, ale spójrz może na całą sytuację jego był z Tobą, kiedy przeżywałaś załamanie nerwowe, dba (przynajmniej dbał) o Ciebie najlepiej chyba jak potrafił, skoro i chciał iść do psychologa i Cię nie zostawił i nie zdradza, mimo że jak piszesz między Wami już nic nie ma...a on wciąż z Tobą jest...Ok, ostatnio zaczęły mu puszczać nerwy, ale pomyśl - sama piszesz, że nic ze sobą nie robisz, że użalasz się nad sobą, nie podejmujesz żadnych działań, by coś naprawić już nie tylko między Wami, ale też by samemu poczuć się lepiej (a bez poprawy własnej samooceny - a z tego co czytam, Twoja jest bardzo, bardzo niska) nie sądzę, by było Wam łatwo coś odbudować...A na koniec - brutalnie, ale może potrzebujesz potrząśnięcia, by wziąć się w garść i w końcu coś zrobić ze sobą: Młody, przedsiębiorczy (własna firma) facet wziął ślub z młodą, śliczną dziewczyną, miał z Nią mnóstwo planów, a tu...Ona się tylko nad sobą użala, jaka to nieszczęśliwa, nie potrafi nic ze sobą zrobić, tylko płacze i obwinia świat...po kilku latach w końcu święty by nie wytrzymał...On zaś - wciąż z Tobą jest...Więc - ja bym obstawiał, że chyba jednak Cię kocha...Ale - oby to nie był ostatni dzwonek na uratowanie Was. Bo...on też tego długo nie wytrzyma...Facet Ci to mówi... 10 Odpowiedź przez lusia802 2013-07-12 19:46:22 lusia802 Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-07-11 Posty: 7 Odp: Kryzys w małżeństwie... Tango dla dwojga napisał/a:Lusiu,ja po 15 latach znajomości i 8 małżeństwa dopiero zrozumiałem, że kocham swoją żonę. Dobre, prawda?Ale...chcę napisać Ci, byś nie traciła wiary, bo skoro nam się udało (a w międzyczasie Ona też kogoś sobie znalazła i mimo wszystko udało się chyba - piszę chyba, bo wciąż to odbudowujemy) to - jeśli tylko oboje będziecie tego chcieli, to na pewno dacie radę...I...naprawdę polecam boisz się w cztery oczy, spróbuj najpierw przez...Skype'a. Tak, wiem jak to brzmi - jeszcze bardziej pokręcone, ale w Skypie możesz nawet wyłączyć obraz i tylko uwierz mi - potrzebujesz takiej rozmowy. Już nawet nie tylko dla ratowania związku, ale i siebie (może nawet przede wszystkim dla siebie) Jeśli czujesz, że wpadasz w depresję, że obniżasz swoją samoocenę, a nie masz z kim pogadać, to naprawdę profesjonalista Ci pomoże(i...wybierz jakąś babkę na początek - w sieci sporo się ogłasza poradni on-line, kobieta lepiej zrozumie kobietę)***Wracając zaś do samego związku. Widzisz, piszesz że wszystko było za wcześnie, że obecnie już to coś nie istnieje, że on Cię uderzył, że praktycznie nic już Was nie mnie osobiście - jeśli facet uderzył kobietę (czy kogokolwiek w ogóle słabszego od siebie) to byłby na zawsze skreślony, ale...wiem, że nie ma czegoś takiego jak sytuacja bez wyjścia (bo może być nim np. rozwód przecież) ale też uważam, że powinniście najpierw chociaż spróbować (zwłaszcza, że on chce)Widzisz, wydaje mi się, że opisałaś raczej objawy niż przyczyny. Piszesz jak jest, ale nie piszesz jak do tego doszło. No bo przecież skoro macie tyle lat i 5 lat stażu, to chyba nie pobraliście się tylko dlatego, że w łóżku było Wam fajnie? Chyba było coś więcej, prawda? Więc zacznij może od zadania sobie pytań - co Was kiedyś łączyło / skłoniło do wzięcia ślubu oraz kiedy / dlaczego to przestało działać? Co się stało, że to paliwo które Was zaprowadziło na ślubny kobierzec się wypaliło?Druga sprawa - wydaje mi się, że jednak fatalnie na Was wpływa to, że jesteście ze sobą razem nie tylko w domu, ale i w pracy. 24/7. Ok, to jest fajne jak się ma 15 lat i myśli się cały czas o cyckach tej z ławki obok (wtedy wydaje się, że można z Nią być non-stop...i wybacz dosadność), ale w dorosłym życiu - zwłaszcza że nie macie dzieci, to jednak potrzeba czasem od siebie odpocząć. I...jest jeszcze jedna rzecz: nie bierz tego personalnie do siebie, ale...wina nigdy (!) nie leży tylko po jednej stronie. Nie, nie będę bronił faceta, który podniósł rękę na kobietę, ale spójrz może na całą sytuację jego był z Tobą, kiedy przeżywałaś załamanie nerwowe, dba (przynajmniej dbał) o Ciebie najlepiej chyba jak potrafił, skoro i chciał iść do psychologa i Cię nie zostawił i nie zdradza, mimo że jak piszesz między Wami już nic nie ma...a on wciąż z Tobą jest...Ok, ostatnio zaczęły mu puszczać nerwy, ale pomyśl - sama piszesz, że nic ze sobą nie robisz, że użalasz się nad sobą, nie podejmujesz żadnych działań, by coś naprawić już nie tylko między Wami, ale też by samemu poczuć się lepiej (a bez poprawy własnej samooceny - a z tego co czytam, Twoja jest bardzo, bardzo niska) nie sądzę, by było Wam łatwo coś odbudować...A na koniec - brutalnie, ale może potrzebujesz potrząśnięcia, by wziąć się w garść i w końcu coś zrobić ze sobą: Młody, przedsiębiorczy (własna firma) facet wziął ślub z młodą, śliczną dziewczyną, miał z Nią mnóstwo planów, a tu...Ona się tylko nad sobą użala, jaka to nieszczęśliwa, nie potrafi nic ze sobą zrobić, tylko płacze i obwinia świat...po kilku latach w końcu święty by nie wytrzymał...On zaś - wciąż z Tobą jest...Więc - ja bym obstawiał, że chyba jednak Cię kocha...Ale - oby to nie był ostatni dzwonek na uratowanie Was. Bo...on też tego długo nie wytrzyma...Facet Ci to mówi...Tango dla dwojga,Opisałeś większość rzeczy tak, jakbyś mnie znał przez większość życia, i w większości masz rację. Zastanawiałam się dziś na Twoimi pytaniami, dotyczącymi mojego związku. Ja nie twierdzę, że nasze małżeństwo rozpadło sie tylko z winy męża, ja wiem ze to nasza wspólna wina. Brak starania się dla drugiej osoby, zabiegania o nią, imponowania sobie nawzajem i jakichkolwiek ambicji aby wszystko było w jak najlepszym porządku. No i przebywanie przez cały czas razem;/ Tylko zę jak rozmawiałam z mężem o tym, to on nigdy nie wie co ma zrobić, jak mnie zaskoczyć , nie wie co lubię. Kiedyś jakoś wiedział, kupował kwiaty, zabierał gdzies, a teraz .... wiem, wiem jak można zabrać gdzieś kogos kto o siebie nie dba...pewnie wstyd mu się ze mną ja nie byłam taka od zawsze. Byłam wesołą osobą pełną życia, zakochaną i nie widząca świata poza nim. A teraz nienawidzę się za to jaka jestem, za to ze nie skończyłam studiów, za to że mam jakąś blokadę i boję się jeździć samochodem, za to że nie potrafię załatwić najprostszych spaw, za to że byłam taka głupia ze tak poświęciłam wszystko dla faceta, który teraz ma mnie za głupią ku***wę. Nie potrafie tego zrozumieć i nigdy mu tego nie zapomnę!Wszystko stopniowo sie wypalało... tak jak pisałam praca razem non stop razem, w domu razem, ale nie mam gdzie i z kim gdzieś wychodzić bez niego no chyba że z psem, ale to przecież pół godziny. Nawet nie ma czasu za soba zatęsknić...W ubiegłym roku bylismy razem na wakacjach za granicą i co ... nic przez dwa tygodnie do niczego nie doszło, ani razu nie poszliśmy ze sobą do łóżka. Jesteśmy razem ale i tak osobno. Nie wiem już nie ma jakiejkolwiek iskry żeby rozpalić coś na dzieje się w czterech ścianach, bo dla obcych i jakiejś rodziny to wszystko jest pięknie przedstawiane i wszystko jest udawane i w jak najlepszym porządku, bo w sumie jeszcze by mi tego brakowało żeby teściowa zaczęła sie wtrącać. Bo pod tym względem na szczęście mieszkamy sami. To prawda, że moj mąż był ze mną kiedy było ze mną bardzo źle. Ale czy teraz mam mu byc za to dozgonnie wdzięczna i pozwalac na takie traktowanie. On psa lepiej traktuje i nie krzyczy na niego tak jak na mnie. Nie wiem co będzie dalej, powiedziałam mu że jeżeli chce to dam mu rozwód i nie będę robic problemów, podzielimy sie tym co mamy, bo na wszystko wspolnie zapracowaliśmy i firmę tworzyliśmy razem, a nie tylko on. Przecież nie musi się ze mną męczyć !Jeżeli chodzi o Twoje potrząśnięcie mną to ok masz rację. Powinnam wziąć się za siebie, ale nie mam siły, pewnie to brzmi bardzo banalnie i powiesz narzekam, itd. Ale naprawdę nie mam nikogo kto by mnie zmotywował, dopingował, wspierał i pochwalił za jakieś efekty. Szukałam dziś psychologa ale nic z tego nie wyszło tylu ich jest, nie wiem do kogo iść, co mam powiedzieć ... nie umiem sama podjąć decyzji. 11 Odpowiedź przez Igriana 2013-07-12 20:51:58 Igriana Mój jest ten kawałek podłogi Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-01-30 Posty: 78 Odp: Kryzys w małżeństwie... Cóż, powiem tak: nie wyobrażam sobie być w związku z kimś, kto podnosi na mnie rękę i wyzywa od głupich k...w. Coś takiego jest dla mnie stanowczym przekroczeniem granic i całkowitym końcem związku. Wydaje mi się niepojęte, żeby po czymś takim potrafić jeszcze kiedykolwiek przytulić się do takiego partnera i wierzyć w słodkie słowa z jego ust. A co powiedział Twój mąż, kiedy powiedziałaś, że jesteś gotowa na rozwód?Wydaje mi się, że za długo zwlekaliście z walką o związek, a teraz wydarzyło się zbyt wiele złych rzeczy w tym związku, żeby go naprawiać. Nie wiem, może nie pasujecie do siebie albo w jakiś sposób źle na siebie działacie... W dobrym związku kobieta nie powinna się tak poświęcać, jak Ty dla niego, i jeszcze ta Twoja długotrwała depresja i brak konkretnej reakcji ze strony męża, zamiast wsparcia i pomocy... W dobrym związku ludzie powinni działać na siebie pozytywnie, a nie tak, jak tutaj się na spokojnie nad swoim małżeństwem ; )Co do psychologa, to może poczytaj o nich opinie w necie. Nie zwlekaj z wizytą, zapisz się, a jak na pierwszej wizycie coś Ci nie będzie odpowiadać, to zapisz się do następnego ; ) Psychologowie są różni, trzeba trafić na "swojego".Powodzenia. 12 Odpowiedź przez Tango dla dwojga 2013-07-13 02:41:27 Tango dla dwojga Net-facet Nieaktywny Zawód: wolny Zarejestrowany: 2013-07-10 Posty: 21 Wiek: 36 Odp: Kryzys w małżeństwie... Lusiu,wysłałem Ci na PW kontakt do psychologa online z której sam korzystam (bo też walczę o swój związek wciąż)Wysyłam Ci go, bo jak sama napisałaś - sama nie potrafisz podjąć decyzji, więc ktoś musi podjąć ją za - masz tam iść, ok? To nie jest prośba, a polecenie, jasne?Jasne?Druga sprawa - Igriana napisała: (...)Wydaje mi się, że za długo zwlekaliście z walką o związek, a teraz wydarzyło się zbyt wiele złych rzeczy w tym związku, żeby go naprawiać. (...)W swojej wypowiedzi ma sporo racji, ale...ja jestem przykładem że nawet po latach zaniedbań, gdy tylko obie strony chcą, to da się sporo wszystkim - z tego co widzę, sami nie dacie rady. Ty z kolei nie jesteś w stanie (jak sama piszesz) podjąć jakiejkolwiek kolei mąż też stał się pasywny ostatnio tak? I puszczają mu nerwy...Więc - moja propozycja jest taka: - po pierwsze usiądźcie razem i wspólnie napiszcie sobie na kartce co chcecie zrobić by uratować Wasze małżeństwoPodpowiem punkt pierwszy: najpierw każde z Was niech się zastanowi, ale tak na 100% czy chce się jeszcze raz poświęcić by Was oboje odpowiecie sobie na to pytanie TAK, wówczas idziecie do stwierdzicie - że już nie chcecie, albo jedno z Was tak stwierdzi, to...Ty i tak musisz iść do może od tego on-line, bo ewidentnie, ale to ewidentnie masz problem. I to problem który siedzi w Twojej uwierz mi - nie ma czegoś takiego jak brzydka kobieta. W przyrodzie występują tylko:a) kobiety zaniedbane b) kobiety atrakcyjne, ale w to nie wierząceTy jesteś ewidentnie tym drugim że ja też nie mam prawa jazdy? Że studiowałem 4 kierunki (w tym 2 zagranicą) i...żadnego nie skończyłem? A mimo to - nigdy bym o sobie nie powiedział, że (parafrazując Twoje słowa) jestem głupim ch....Bo - wierzę w siebie. Tej wiary Tobie zaś ewidentnie brakuje. I tylko tej wiary, bo jak Ją odzyskasz (a niestety, nie jesteś tego w stanie zrobić sama) to cała reszta pójdzie już z górki. Jestem pewien. Bo wtedy zrobisz sobie super makijaż, kupisz nową kieckę i bieliznę, a wyglądając tak szałowo i emanując pewnością siebie na milion procent zaciągniesz męża do łóżka...A, przy cały szacunku, wiele jego frustracji może się brać też z braku seksu: jest takie świetne powiedzenie - kobiety dają seks za miłość, faceci miłość za wiem, uwierz mi, jako facet wiem co mówię Więc - zrób pierwszy krok: rozmowa i lista, a potem zrób to do jasnej Przepraszam że Ci rozkazuję - ale potrzebujesz ewidentnie kogoś, kto Cię po prostu popchnie do naprawdę wszystko jeszcze możecie uratować... 13 Odpowiedź przez lusia802 2013-07-13 23:36:20 lusia802 Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-07-11 Posty: 7 Odp: Kryzys w małżeństwie... Zgadzam sie z Tobą Igriana, że da daleko to wszystko zaszło, za dużo padło słów, czynów, przykrych sytuacji. I cały czas sie zastanawiam cy to w ogóle da sie cokolwiek posklejać. Ja cały czas mam wielki żal do siebie ze byłam taka głupia że tyle dla faceta poświęciłam. Teraz wiem że nie warto było. Tak jak mam również żal do męża że właśnie konkretnie nie pomógł mi w najgorszych dla mnie chwilach, gdzie nie byłam sobą i nie myślałam racjonalnie. Gdyby (nie daj Boże, bo nikomu nie życzę takiego stanu) jemu się to stało to na siłę bym go zaprowadziła do lekarza albo załatwiłabym wizytę prywatną do domu. Ale on pozostawił mnie samą sobie z tymi negatywnymi emocjami. Tango dla dwojga,Twoje rady dotyczące szczerej rozmowy, napisania co chcemy zmienić to wszystko ma sens, ale jeżeli para ze soba rozmawia, a my w tym momencie nawet ze soba nie rozmawiamy... (no tylko "służbowo"), więc nie ma szans narazie na taki krok. Może za tydzień, dwa... nie wiem. Na jutro zapisałam się do fryzjera... zobaczymy co bedzie, jest to dla mnie kolejna bardzo, bardzo stresująca sytuacja, ponieważ mam chorobę skóry i żeby pójść do fryzjera muszę kilka miesięcy przygotowywać skórę do takiego stanu żeby nie było nic widać I to jest kolejna rzecz która mnie dołuje i przytłacza. Idę tam tylko dla siebie żebym mogła lepiej funkcjonować..Z tym prawem jazdy to nie tak, ja je mam tylko nie mam odwagi jeździć, brak pewności i wiary w siebie, strach i ta obawa o wszystko mnie paraliżuje i wole nie jechać. Po prostu nie mam nikogo kto by mnie zmotywował do czegoś, powiedział działaj dasz rade, albo nawet pochwalił jak się coś uda. Tylko cały czas w głowie mam ze jesteś nikim, nie uda się, nie ma po co się starać bo i tak wszystko pójdzie na dzięki, że jesteś i że mogę z Tobą porozmawiać(A tak na marginesie tango to piękny taniec, bardzo zmysłowy, może zapiszcie się z żoną... bo chyba szukasz pomysłu na randkę...) 14 Odpowiedź przez lusia802 2013-07-15 21:25:16 lusia802 Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-07-11 Posty: 7 Odp: Kryzys w małżeństwie...A tak w ogóle to co mi takiego powie ten psycholog, przecież nie powie mi jak mam żyć i rozwiązać swoje problemy...więc jaki jest sens ? 15 Odpowiedź przez mon9 2013-07-16 14:12:47 mon9 Mój jest ten kawałek podłogi Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-04-23 Posty: 79 Odp: Kryzys w małżeństwie...Droga lusia802 ja dość szybko wyszłam z depresji, ale bez najmniejszej pomocy innych ludzi. Moja rodzina jest znerwicowana, nie potrafimy rozmawiać, zawsze byłam tą gorszą osobą, bo wszystko mi się udawało. Znajomi i przyjaciele po próbie samobojczej mieli do mnie dystans i traktowali jak wariatkę. A facet, którego wtedy miałam był chyba jeszcze mentalnie dzieckiem, uciekł i jeszcze naokoło rozpowiadał o moich problemach, byłam gwiazdą na uczelni i każdy dowiedział się o moich problemach ;/ nie widzialam w tym wszystkim sensu, studiowanie medycyny mnie nie kręciło. Poznałam mojego obecnego faceta w rodzinnym mieście i zostałam! I powoli wracam do siebie, ja znalazłam pasję na siłowni i staram się realizować wysiłkiem fizycznym Strony 1 Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź prescription, you can turn to online pharmacy, which is very online pharmacy antibiotics On the day of the surgery, the patient comes in, discusses the procedure with the doctor, gets antibiotics to reduce risk of postoperative infection, receives spinal anesthesia and light sedation to reduce complications and are cleaned and prepped for surgery. Dla wielu małżeństw przeżywających poważne trudności we wzajemnej komunikacji, Spotkania Małżeńskie są przysłowiową „ostatnią deską ratunku”. Wiele z nich potrafi z tej deski skorzystać. Zależy im na ich związku, ale nie potrafią się porozumieć. Tu udaje im się często, choć nie zawsze, zrobić pierwszy krok w kierunku lepszego wysłuchania i zrozumienia siebie nawzajem. Przyjeżdżają małżeństwa, będące nawet na etapie rozmów o rozwodzie. Niektóre z nich wycofują z sadów wnioski rozwodowe. W weekendzie uczestniczyło też wiele par małżeńskich, które miały zamiar ponownie się połączyć po separacji. Zapraszamy każde małżeństwo, które pragnie, by ich wspólne życie nieustannie się rozwijało. Nie stawiamy uczestnikom barier formalnych. Spotkania Małżeńskie umacniają małżeństwo od wewnątrz, a od więzi męża i żony zależą w dużym stopniu relacje rodziców z dziećmi, z dalszą rodziną, z innymi ludźmi. Jeżeli w domu panuje miłość i rodzina promieniuje nią na zewnątrz, to jej duch udziela się innym. Świadectwa Start Przeżywacie kryzys?

kryzys w małżeństwie po 30 latach